..Την τραγούδησαν γενεές... και στις λαγκαδιές! Έγινε θρύλος, αιώνιος ύμνος της αγνής αγάπης και τού φλογερού πάθους… την αγκάλιασε το βουνό... Την τραγούδησε η λαγκαδιά... Το γάργαρο νερό την έκανε θεία αρμονία και μουσική πανδαισία... η χιλιοτραγουδημένη Μαλαμώ.
Το μαρτύριο ενός πατέρα που από τον καιρό που έχασε το μονάκριβο παιδί του στ’ Αλβανικά βουνά και τη γυναίκα του στα χρόνια της σκλαβιάς γίνεται ένα σωματικό ερείπιο από το ποτό. Μαρτύριο γίνεται και η ζωή της κόρης του στις προσπάθειες της να τον πείση να κόψη το ποτό. Ένα αγνός έρωτας αρχίζει μ΄ένα στοίχημα για να τελειώση με μια πατρική ευχή